De Chinese Ambassadeur in Brussel kwam wel eens bij de secretaris-generaal van de NAVO, Mr. Luns, op bezoek om te horen hoe men in het westerse bondgenootschap over bepaalde actuele kwesties dacht, Het was in een periode, waarin de Sovjet-Unie en China openlijk ruzieden.

Als dank nodigde de Chinees de heer Luns en zijn echtgenote uit voor een diner, waarvoor hijzelf de gasten mocht uitkiezen. Hij koos de Franse en Deense NAVO-ambassadeurs en mij, die alle drie in China en poste waren geweest. Mijn vrouw en ik verwachtten niet dat het voor ons een vrolijke avond zou worden. De Chinese waren toen razend op Nederland, omdat vlak na het officiële bezoek van premier Van Agt en minister Van der Klaauw aan hun land, waar zij op de gebruikelijke wijze in de watten waren gelegd, in Den Haag bekend werd gemaakt, dat wij twee duikboten aan Taiwan zouden leveren. Zij hadden daar niets over gezegd en het bericht kwam voor Peking geheel onverwacht.

Toch werd het een heel plezierige avond en waren de Chinese gastheren ook jegens ons bijzonder aardig en minzaam.

Toen we naar huis reden, vroeg onze Nederlandse rijkschauffeur Lemmers, een oude getrouwe: “Weet U wat mij is overkomen? De kok nodigde de chauffeurs uit voor een Chinees etentje en op een gegeven ogenblik nam hij mij terzijde om te vragen of ik de chauffeur was van de Nederlandse ambassadeur. Toen ik dat bevestigde, gaf hij te kennen: ‘So sorry for your government about those submarines!’ Kennelijk moest ik dat aan U overbrengen.”

We hebben nog vaak moeten lachen om deze subtiele, typisch Chinese benadering. De regering van het grote China liet via de kok en de chauffeur nog eens aan ons weten, dat zij medelijden had met het kleine Holland dat zoiets doms had gedaan.