Gevangen in Seoul

Brian voelde de priemende blikken, toen hij uit de lift stapte. Ze volgden hem door de hele gang. Het maakte hem onzeker, want dit hotel, het grootste van Seoul, zat vol spionnen en ook agenten van de Koreaanse geheime politie, die bekend stond om haar harde en vaak wrede optreden. Nauwelijks had hij de sleutel in de deur gestoken en deze geopend, of zij stonden al dreigend naast hem en drukten hem vast tussen zich in: twee grote, zware kerels, een soort lijfwachten.

"What you do in this room?"

Op dat ogenblik zag hij dat het zijn kamer niet was, want over de stoel hing een jasje met zulke luide kleuren als hijzelf en geen enkele andere Engelsman ooit zouden dragen. Aan de twee zware gorilla's die hem tussen zich in drukten legde hij uit dat hij zich in het kamernummer vergist had. Zij vonden dit blijkens hun gebaren en gebrom uiterst verdacht en ongeloofwaardig, en namen hem nog steviger vast. Op zijn vraag wat zij van hem wilden kreeg hij geen antwoord. Hij nam de lift naar beneden, ingeklemd tussen de beide potelingen. Wat wilden ze van hem? Woonde er een spion in die kamer? Lag er een lijk in de badkuip? Mijn God, stel je voor! Deze vergissing kon voor hem nog wel eens heel onaangename gevolgen hebben. Want dat er iets mis was met die kamer, was wel duidelijk. De receptionist verbleekte toen hij de mannen zag die Brian vergezelden. Al spoedig bleek dat hij inderdaad de kamernummers verwisseld had: hij had kamer 503 in plaats van 305 en kreeg nu zijn eigen sleutel. Het was heel vervelend dat hij geen geheugen voor getallen had, daar was hij al eens vaker door in moeilijkheden gekomen. Maar nu was de zaak opgelost en zouden ze hem wel met rust laten.

Lees het hele verhaal…