Leendert

Als iemand in dat kleine dorpje in de Beemster ooit beweerd had dat Leendert Veldhoen nog eens in de gevangenis terecht zou komen, had iedereen hem flink uitgelachen. Leendert was het rustigste en braafste jongetje op school. Bovendien was hij de meest onhandige, stuntelige brekebeen die men zich maar kon voorstellen. In dit gehucht, waar iedereen elkaar kende, stond Vader Veldhoen, een weinig succesvol keuterboertje, als een niet al te snuggere, zelfs vrij onnozele man bekend, en op de een of andere manier werd dat oordeel ook op zijn zoontje betrokken. Toch was Leendert niet dom, maar omdat hij dikwijls wazig en afwezig was, kreeg hij slechte cijfers, behalve voor rekenen, een vak dat hem dierbaar was en waarbij hij zich niet liet afleiden.

Leendert had het moeilijk. Hoe kwam het toch, vroeg hij zich vaak wanhopig af, dat niets hem scheen te lukken? Bijna altijd ging er iets mis. Misschien kwam het omdat hij dikwijls liep te dromen, dan botste hij natuurlijk wel eens ergens tegen aan of liet hij iets kapot vallen. Hij werd dan ook voortdurend vanwege zijn onhandigheid geplaagd. Dit werd zó erg, dat hij er steeds minder tegen kon en 's ochtends al opstond met het afschuwelijke gevoel dat het wel weer een mislukte dag zou worden. Op school had hij ook al geen succes, al was er één terrein, waarop hij uitblonk: hij was heel goed met cijfers. Een andere liefde van hem - maar daar had hij op school weinig aan - waren sprookjes. Op deze twee terreinen voelde hij zich helemaal veilig. Getallen waren eerlijk, abstract en niet vijandig; hij kon spelen met steeds ingewikkelder en boeiender getalbegrippen en rekenkundige configuraties. In sprookjes gebeurden fijne dingen; ook wel kwade, maar die waren niet echt tegen hem gericht, hij was immers de held. Daar straalde dan altijd wel de zon of hing er een grote rode maan boven de eindeloze bossen, die vol geheimen waren en bewoond werden door wonderbaarlijke wezens. Hoe afschrikwekkender de gevaren die hij trotseerde en hoe meer hij soms griezelde en rilde van angst en ontzetting, des te heerlijker was dan altijd zijn triomf.

Lees het hele verhaal…